پلیمریزاسیون توده ای یا بالک ، این روش به پلیمریزاسیون در دمای بالا معروف می باشد،چون به دمای بالا احتیاج دارد تا پلیمریزاسیون اتفاق بیفتد.در این روش ما هم منومر داریم و هم کاتالیزور و یکی از ارجه ترین و اسان ترین روش برای پلیمریزاسیون در صنعت محسوب می شود. بدلیل عدم حضور حلال برای همگن شدن محیط واکنش باید دما را بالا برد.
از معایب این روش :
- گرانروی بالای محلول در پیشرفت های واکنش بالای 95 درصد.
- چون دمای واکنش بالا می باشد باید از کاتالیزوری استفاده شود که مقاوم در برابر
- دما باشد.(هزینه ی بالا)
- هزینه ی خنک کردن محیط
پلیمریزاسیون : (polymerization)
با هرمکانیسمی (کاتیونی،انیونی و رادیکالی) واکنش میدهد با این حال مکانیسم رادیکالی بهترین روش محسوب می شود چون در مکانیسم های دیگر درون واکنش یون وجود دارد نیاز به حلال می باشد که به دلایل فوق مناسب نمی باشد و از طرفی جداسازی یون ها بسیار سخت و کنترل ان سخت می باشد.
در مکانیسم رادیکالی ما نیازمند اغازگر(برای تولید رادیکال از ملکول ها باصرف انرزی کم میباشیم)
از مزایای این روش:
- غلظت منومرها امقدر بالا است که واکنش جانبی در این روش نسبت به بقیه پلیمریزاسیون ها پایین تر می باشد.
- از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است چون حلال ها در صنعت گران قیمت هستند و حال اینکه این روش حلال ندارد.
- پلیمری به ما میدهد با خلوص و شفافیت بالا و وزن ملکولی بالا (مهمترین مزیت)
در صنعت تنها در صورتی که واکنش زیاد اگزوترومیک نباشد از این روش استفاده میشود و قبل از رسیدن به مرحله نهایی که هنوز ویسکوزیته مخلوط زیاد بالا نرفته است همراه با انتقال حرارت و حذف حباب های ایجاد شده پلیمر را جدا می کنند. از منومرهای وینیلی مثل ps و pvc با استفاده از این روش پلیمر تهیه می کنند.در نهایت معایب این روش بیشتر از مزایای ان می باشد پس به عنوان صنعتی به ان نگاه نمی کنند.
اغازگرها:
- ترکیبات الی دی ازو (ایزوبوتیرونیتریل)
- ترکیبات پراکساید (دی بنزوئیک پراکساید)
مکانیسم رادیکالی 3 مرحله دارد:
- فاز شروع : تبدیل اغازگر به رادیکال –واکنش اغازگر با منومر
- فاز انتشار : واکنش رادیکال های تولید شده با منومرهای موجود محیط
- فاز اختتام :برای بستن انتهای زنجیر در مرحله از یک رادیکال استفاده میکنیم
3-1 اختتام از نوع ترکیب : تبدیل دو ماکرورادیکال به ماکروملکول
3-2 اختتام از نوع تسهیم : یک ماکرورادیکال (Macromolecule) (H) خود را به دیگری می دهد و دوتا ماکروملکول تشکیل می دهد.
پیشنهاد میکنیم مطلب “پلیمریزاسیون چیست؟” را نیز مطالعه کنید
کند کنندها و باز دارندها:
این مواد اگر به یک سیستم پلیمریزاسیون اضافه شوند روی سرعت پلیمریزاسیون تاثیر می گذارند وبسته به فعالیت شیمیایی این مواد سرعت پلیمریزاسیون به اندازه معینی کم شده و یا به صفر کاهش می یابد.
کند کنندها : ترکیبات فنولی (دی فنیل امین و ….)
باز دارندها: کلروفریک
روش انجام ازمایش:
10سی سی استایرن را با 2گرم بنزوئیک پراکساید در یک لوله ازمایش می ریزیم.وان را درون حمام اب گرم قرار می دهیم تا دمای ان به 80 درجه برسد، حدود 30 دقیقه) و سپس 3/1 آن را درون یک بشر ریخته و وزن می کنیم،همینکار را در زمان های 30،45،60 دقیقه انجام می دهیم و وزن می کنیم و به نمونه ها 5سی سی تولوئن و 20 سی سی متانول اضافه می کنیم.در نهایت محلول ها را از کاغذ صافی عبور داده و در اون قرار می دهیم تا خشک شوند،پس از خشک شدن نمونه ها را وزن می کنیم.
وزن نمونه 3: 1.34 گرم
وزن نمونه 2: 1.55 گرم
وزن نمونه 1: 1.34 گرم
کد مطلب : پلیمریزاسیون توده ای یا بالک