آشنایی با سنگ کهربا
کهربا شیره فسیل‌شده درخت است که به خاطر رنگ زیبایش برای ساخت اشیاء تزئینی و جواهر به کار می‌رود.
کهربا، سنگ جوانی‌بخش خورشید
کهربا در واقع صمغ درختان سوزنی از گونۀ کاج در جنگل‌هایی است که بعدها به زیر آب دریاها رفتند و پس ازحداقل 50 میلیون سال آنچنان سخت گردید که اکنون به عنوان سنگ کهربا شناخته میشود و به ما تصویری از جهان پیش از تاریخ را نشان می‌دهد، چرا که درآن‌ها قطعاتی از زمین، حشرات، گیاهان و حتی پستانداران کوچک به دام افتاده روزگاران پیش از تاریخ نیز یافت میشود. عمده کهربای جهان عمری بین ۳۰ تا ۹۰ میلیون سال دارد.
تقریباً از دوران پارینه سنگی این سنگ‌ها در مناطق مختلف شمال اروپا و عمدتاً به‌طور شناور در سواحل شنی یافته می‌شوند. ساحل‌های شنی مسطح و آب شور دریا جایگاه مناسبی برای شناورشدن سنگ کهربا هستند. نیروهای عظیم نهفته در موج‌های ساحلی تنها مقاوم‌ترین سنگ‌ها که از کیفیتی عالی برخوردارند، را باقی می‌گذارند.در برخی افسانه‌ها آن را اشک وال‌ها نامیده‌اند و بعضی به آن لقب “طلای دریاها” داده‌اند.
مروزه این سنگ (در مناطقی که لایه‌های رسوبی تشکیل شده‌اند) درعمق 50 متری به اصطلاح زمین‌های آبی رنگ یافت‌می‌شود. از یک متر مکعب خاک حداکثر 750 گرم سنگ کهربای خام به دست می‌آید و از این مقدار فقط 25 درصد در تولید سنگ‌های تزیینی بکار برده می شود. بزرگ‌ترین و زیباترین اثر هنری که تاکنون با سنگ کهربا خلق شده، “اتاق کهربا” در سنت‌پترزبورگ روسیه است که پادشاه پروس فریدریش ویلهلم اول معروف به سربازشاه به پطر کبیر تزار روسیه هدیه کرد.
ونانیان این سنگ را “سنگ برق” می‌نامیدند، چرا که با سایش در آن الکتریسیتۀ ثابت ایجاد شده و خاصیت مغناطیسی می‌یابد. ازاین روست که در زبان فارسی بدان کهربا (کاه ربا) می‌گویند. به این سنگ نام‌های دیگری هم داده‌اند که از آن جمله می توان از اَمبر، سنگ چشم، طلای بالتیک، کوپال، الکترون، گلساریا، گلسوم، ساکریوم، سنگ مایع، سنگ خورشید و سنگ شمال یا سوکینوم یاد کرد.
پیشنهاد میکنیم مطلب “انواع رزین های اپوکسی” را نیز مطالعه کنید
ریشه نام کهربا
کهربا در لغت از دو واژه کاه و ربا ساخته شده است و به معنای رباینده کاه است. این معنا به این دلیل برای این ماده به کار می‌رود که به هنگام مالیده شدن آن به یک پارچه یا امثال آن، در سطح کهربا الکتریسیته ساکن القاء میشود و این الکتریسیته ساکن باعث ربایش کاه می‌گردد.
کانی‌شناسی
کهربا در گروه سنگ‌های اورگانیک (منشا گیاهی، حیوانی) قرار دارد.در دوران قدیم زمین‌شناسی به صورت صمغ از درختان کاج مخروطی شکل به نام (پیتوس-سوکسینیفرا) خارج شده و پس از خشک و سخت شدن به صورت فسیل و سنگ درآمده است.
اصالت
سنگ کهربا بسیار سبک و از وزن خالصی حدود 1/08 گرم در هر سانتی‌متر مکعب برخوردار است. به همین دلیل در آب‌های شور شناور می‌ماند. این سنگ اشتعال‌زا می‌باشد. در اثر سایش ذرات غبار و تکه‌های پارچه و خرده کاغذ را به خود جذب می‌کند و با مالش پس از اندک زمانی بوی خاص صمغ از آن استشمام میشود.
کد مطلب : کهربا و کاربردهای آن
